Próby na stopień, a wiek, drużyna i nasze zwyczaje.

[dokumenty]

W pewnym środowisku młodzież ( powyżej 15 lat ) nie należąca wcześniej do harcerstwa, wstępując do drużyny wędrowniczej przechodzi próbę zdobywając prawo należenia do drużyny. Próba nie powinna trwać dłużej jak trzy miesiące, a jej program powinien być opracowany w drużynie na podstawie tradycji szczepu i analogicznie do próby dla harcerzy (młodszych). Połączona jest z próbą wędrowniczą stanowiącą "element wejścia" do drużyny (czyli konkretnej grupy wędrowniczej). Po odbyciu próby młodzież przystępuje do równoczesnego zdobywania stopnia MŁODZIKA / OCHOTNICZKI i WYWIADOWCY / TROPICIELKI lub do równoczesnego zdobywania stopnia MŁODZIKA / OCHOTNICZKI i WYWIADOWCY / TROPICIELKI oraz ćWIKA / SAMARYTANKI (decyzję podejmuje komisja biorąc pod uwagę poziom harcerza). Dodam że w tym środowisku Przyrzeczenie składane jest po zdobyciu pierwszego stopnia.


.

[sikor]

Ale mówisz o wymaganiach na wcześniejsze stopnie (tych sensownych w danym wieku) dołączonych do PH, czy o formalnym zdobywaniu wszystkich "zaległych" stopni? Co zdobywa po próbie harcerza?

Zdobywają ćwika powiększonego o wymagania z poprzednich stopni. ćwik ćwikowi musi być równy.

Jest też opcja taka dla nowo przychodzących, że realizują PH i PW, przyrzeczenie+naramiennik (dokładnie tak jak w systemie), ale potem robi ćwika (normalnie, nie podłączonego pod inną próbę) co daje mu czas na jakieś wyrobienie i lepsze poczucie klimatu, co z kolei przydaje się do rozpisania fajnej próby HO.

dokładnie tak. Z tym że PW zawsze będzie pełniejsza u ćwika. A więc warto zastanowić się nad kolejnością. Oczywiście to zawsze będzie dyskusyjne.