Post
autor: Patka_69 » 27 maja 2004, 13:47
Mam w głowie jeden cytacik, nie wiem czy ktoś mi to kiedyś powiedział, czy wymyśliłam sama- nie ważne. Brzmi on mniejwięcej tak:
" Ratownictwo dla ludzi , nie dla ratownictwa..."
Dla mnie ratownictwo to sprawa psychiki człowieka, na nic mi apteczka w plecaku skoro nie umiem najzwyczajniej w świecie zapytać kolesia leżącego na ławce "dlaczego pan tu leży? czy coś się stało?"
Naprawde fajnie, że można wygrywać zawody w Ratownictwie...
ale zastanawia mnie jedno....
Czy ktos jeszcze podpisałby się pod moim cytatem i powiedziałby, że HSR nauczyło go pomagania ludziom- bo to jest najważniejsze... czy zwykłej sztuki ratowania.
Jestem najdumniejszym człowiekiem, że nauczono mnie tam wrażliwości no krzywdę innych... chociaz czasami mam chęć pójść na ten kurs i zdać go... to i tak nigdy nie zapomnę, że jestem poprostu dla innych... a nie dla samego w sobie ratownictwa...
Bo to lekarze ratują zycie, my ratujemy pogodę ducha- pomagamy przeżyć trudną chwile... to wszystko.
Piszę to bo gdzie się nie spojże tam biurikracja... i już nawet harcerscy ratownicy zapomnieli o najwyższych wartościach.
A może tych wartości nigdy nie było...?
"By każda mała myśl,
czyn lub słowo,
braterskie było...
Tak iść do celów wielkich."
... nie mogę zmiana tematu.. kurcze Ja płaczę... ojoj...
późno już...